Dawn Avatar Robot Café คาเฟ่อวตารของพนักงานผู้พิการ

Share

Warning: Undefined array key "postid" in /home/securitysy/domains/securitysystems.in.th/public_html/wp-content/plugins/page-views-count/src/pvc_widget.php on line 24

Warning: Undefined array key "increase" in /home/securitysy/domains/securitysystems.in.th/public_html/wp-content/plugins/page-views-count/src/pvc_widget.php on line 25

Warning: Undefined array key "show_views_today" in /home/securitysy/domains/securitysystems.in.th/public_html/wp-content/plugins/page-views-count/src/pvc_widget.php on line 26

Loading

เบื้องหลังหุ่นยนต์เสิร์ฟกาแฟในคาเฟ่แห่งนี้ คือพนักงานที่เป็นผู้พิการและผู้ป่วยติดเตียงที่ทำงานจากที่บ้าน!

Dawn Avatar Robot Café เป็นคาเฟ่ที่ให้บริการโดยหุ่นยนต์ แต่ความพิเศษอยู่ที่หุ่นยนต์แต่ละตัวเป็นอวตารของพนักงานผู้พิการ ที่ทำหน้าที่ควบคุมหุ่นยนต์ระยะไกลจากที่บ้าน เพื่อพูดคุย รับออเดอร์ เสิร์ฟอาหารและเครื่องดื่มให้กับลูกค้าภายในร้าน

มัสสะ เป็นหนึ่งในพนักงานรุ่นแรกๆ ของทางร้าน เขาเป็นผู้พิการติดเตียงที่อาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนต์นอกกรุงโตเกียว แม้จะมีความพิการขั้นรุนแรง แต่เขาก็สามารถควบคุมหุ่นยนต์ผ่านดวงตา (eye tracking) ให้ทำหน้าที่พนักงานร้านกาแฟได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

การได้ทำงานนี้ ทำให้ชีวิตบนเตียงอันโดดเดี่ยวของเขาเปลี่ยนไป มัสสะมองเห็นความหวัง เขามีโอกาสได้สื่อสารกับผู้คนมากมาย ได้รับรู้ความเป็นไปของโลกภายนอก ได้เป็นส่วนหนึ่งของสังคม ยิ่งเมื่อได้เห็นว่าการบริการของเขาทำให้ลูกค้าพอใจและมีความสุข “มันทำให้ผมรู้สึกมีความมั่นใจขึ้นมากๆ”

Dawn Avatar Robot Café เปิดเป็น pop-up café มาแล้ว 3 ครั้งตั้งแต่ปี 2018 และเพิ่งจะเปิดเป็นร้านถาวรที่ย่านนิฮงบาชิในโตเกียวเมื่อมิถุนายน ปีที่ผ่านมา ปัจจุบันมีพนักงานที่เป็นผู้พิการและผู้ป่วยติดเตียงที่ทำงานจากที่บ้านเกือบ 60 คน

ผู้ก่อตั้งร้านเป็นผู้ร่วมก่อตั้งบริษัทหุ่นยนต์สัญชาติญี่ปุ่น เขาไม่ได้ต้องการให้หุ่นยนต์มาแทนที่หรือแย่งงานมนุษย์ แต่อยากใช้มันเพื่อเพิ่มโอกาสให้คนที่ขาดโอกาส ร้านกาแฟนี้จึงเกิดขึ้นเพื่อเป็นพื้นที่ของโอกาส ให้ผู้พิการสามารถทำงานและทำกิจกรรมเชื่อมโยงกับสังคมภายนอกได้

นอกจากนี้ยังเพื่อ “กำจัดความเปลี่ยวเหงาของมนุษย์” ซึ่งเป็นเป้าหมายสำคัญของผู้ก่อตั้งร้าน ที่สมัยเด็กเคยป่วยจนไม่สามารถไปโรงเรียนได้นานถึง 3 ปี ทำให้เขารู้สึกเข้าใจผู้ป่วยที่ต้องอยู่กับความเหงาและใช้ชีวิตโดดเดี่ยวในบ้าน จนเป็นที่มาของไอเดียที่น่าชื่นชมนี้

เพราะสำหรับบางคน “โอกาส” อาจเป็นของขวัญเดียวที่เขาต้องการ

แหล่งข้อมูล

https://www.facebook.com/407601075929443/posts/4815943778428462/